Zdjęcie wyłonione w Open call i pokazywane w ramach Festiwal Tostów GUA 2024 - 29.02.24 Galeria u Agatki, Wyspa Tamka / Wrocław, który pokazywał prace artystyczne zainspirowane tostami.
"Dobry wieczór,
Pracą "Głębokie fałdy tworzą jedność" chciałam zgłosić udział w konkursie na Festiwalu Tosta i podzielić się z gronem odbiorców witalnością płynącą z ekstazy konsumpcyjnej. Pracą odwołuje się do mistycznej fazy trawiennej, w której niezgłębiona biologia pozwala wytrącić molekuły tłuszczu w nicość. Pragnę zaznaczyć, że udział w festiwalu pcha mnie w stronę ożywionych poszukiwań przyjemności i piękna. Rozpatruję udział w kolejnych edycjach festiwalu.
Pozdrawiam"
Wystawa w trakcie Bulvary Sztuki: Foto tydzień Wrocławskiej Loży Fotograficznej 25.08.23 - 1.-9.23
Takie samo
Wchodzisz do klubu i jak cię wpuszczą na pięterko czujesz się wyjątkowy.
W miłości często to usłyszysz. Z zapartym tchem obserwujesz swojego walla, kiedy nabijają lajki.
Serce rośnie.
A jak to jest nie czuć się wyjątkowym? Być takim samym jak inni to prawdziwa ulga i wolność.
Osoba taka nie odczuwa lęku przed staniem się zbyt widocznym, odrzuceniem.
Nie eksponowanie się oznacza, że nie musisz się konfrontować z opinią pozostałych. Jesteś taki sam,
jesteś w harmonii ze światem.
zwyczajny, zwykły, przeciętny, pospolity, prawdopodobny, nie osobliwy,
powszedni, powtarzalny, spotykany
Single Shot Story Pub Szklarnia "Root Chakra" 1.06-15.06.23
Wystawa zbiorowa "Relacje" Wrocławska Loża Fotograficzna Browar Mieszczański 15.06.23-22.06.23
oraz w trakcie Podwodny Wrocław 2023 22-24.06.23 Scena Fotografia & Art, Browar Mieszczański
Klub Fotografii KONTRAST Obornicki Ośrodek Kultury KONTRAST-Y 2021 24.06.21 - 31.10.21 Zdjęcia od lewej: Utrata, Mom, Nawet superbohaterowie czasem odpoczywają.
Różowy i niebieski nie istnieje. Pink or blue? Galeria u Agatki 8.03.21 - 22.05.21 Kurator: Agata Grzych
Wystawa "Pink or blue?" ma charakter progresywny.
Minimalistyczny, ale nie w wyrazie środków artystycznych czy mediów, a ilości artystów, początek stanowił zwiastun umiarkowanego charakteru wystawy, by w końcowej fazie przybrać formę rozbuchanej i eklektycznej, oczywiście różowo-niebieskiej, entropii. Intensyfikującej się ekspozycji cały czas towarzyszą pytania o istotę różu i niebieskiego? Czy należy je odbierać tylko w kategoriach estetycznych? Czy może już na stałe zapisały się społecznej świadomości jako symbole kulturowe? Jeśli tak, to co kryje się pod tymi symbolami?
Do każdej kolejnej odsłony są zapraszani artyści, którzy dowieszają swoje prace do funkcjonującej już wystawy wchodząc tym samym nie do końca intencjonalny dialog.
Minimalistyczny, ale nie w wyrazie środków artystycznych czy mediów, a ilości artystów, początek stanowił zwiastun umiarkowanego charakteru wystawy, by w końcowej fazie przybrać formę rozbuchanej i eklektycznej, oczywiście różowo-niebieskiej, entropii. Intensyfikującej się ekspozycji cały czas towarzyszą pytania o istotę różu i niebieskiego? Czy należy je odbierać tylko w kategoriach estetycznych? Czy może już na stałe zapisały się społecznej świadomości jako symbole kulturowe? Jeśli tak, to co kryje się pod tymi symbolami?
Do każdej kolejnej odsłony są zapraszani artyści, którzy dowieszają swoje prace do funkcjonującej już wystawy wchodząc tym samym nie do końca intencjonalny dialog.